De 11 van Amsterdam
Op 7 januari 1945 kregen een tweetal leden van een verzetsgroep uit Zaltbommel, Auke Mollema en Henk van Drunen, de opdracht twee Amsterdamse koeriers, Frits Maandag en T. Roest van Limburg, op te halen uit het Bommelse Veld en hen per fiets naar Hurwenen te brengen. Van daaruit zouden ze d.m.v. een dubbele crossing over de Waal in de richting Land van Maas en Waal worden vervoerd. Tijdens een opgestoken sneeuwstorm op de terugtocht over de rivier sloeg de (roei)boot om en zes personen verdronken: schipper Henk van Drunen uit Hurwenen, Auke Mollema en de koeriers Frits Maandag en Theo Roest van Limburg. Ook twee extra passagiers viel hetzelfde lot ten deel: Piet Bakker, die na internering in het kamp Amersfoort rondzwierf in een poging zich te herenigen met zijn Nijmeegse familie en de 22-jarige Henk van Stuyvenberg uit Zaltbommel, die het bevrijde Brabant wilde bereiken.
Vanaf 1943 verzorgde Van Nierop als lid van de Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers onderduikadressen, distributiestamkaarten en persoonsbewijzen voor onderduikers. Tevens hielp hij bij het lichten van persoonsgegevens uit het Bevolkingsregister van Amsterdam. In mei 1943 werd hij als reserveofficier opgeroepen voor terugkeer in Duitse krijgsgevangenschap. Hij weigerde dit en dook onder in zijn eigen woning. Dit was mogelijk omdat hij getrouwd was met een niet-Joodse vrouw.
Van Nierop was ook lid van de Ordedienst (OD), een landelijke illegale organisatie die voor een deel was ontstaan in militaire kringen. Eind 1944 raakte hij betrokken bij de administratie, financieel beheer en distributie van het illegale blad The London News, waarin zijn neef actief was.
Op 28 februari 1945 werd Van Nierop voor zijn woning gearresteerd en ingesloten in het Huis van Bewaring aan de Weteringschans. Hij werd op de lijst van Todeskandidaten gezet die in aanmerking kwamen voor fusillering bij represailles.
Op 8 maart werd hij als represaille voor de - overigens onbedoelde - aanslag op de Höhere SS- und Polizeiführer in Nederland Rauter met 52 andere mannen bij de Amsteldijk gefusilleerd. Hun lichamen werden op bevel van de bezetter provisorisch begraven in massagraven in de duinen bij Overveen.
Lees hier meer over het verhaal van Frederik Salvador van Nierop.
Jan Dirk Pleyte
Zijn verzet:
Wanneer
je Jan Dirk Pleyte herdenkt, herdenk je direct zijn
broer Anton (Ton) Marinus Pleyte. De broers zijn twee schuchtere scholieren die
snel volwassen worden en als zelfverzekerde studenten de oorlog in worden
gezogen. In 1942 worden de broers
Pleyte lid van de verzetsgroep CS-6 in Amsterdam. Ze
maakte onder andere bommen waarmee ze aanslagen pleegde op Duitsers, strategische gebouwen.
Jan en Ton zijn jong, kordaat en strijdbaar totdat het noodlot toeslaat. De gehele CS-6 groep wordt op 2 augustus 1943 opgerold als gevolg van het doorslaan van een gearresteerd CS-6 lid. Bij deze arrestatie worden negentien jonge mensen opgepakt, waaronder Ton en in de duinen bij Overveen gefusilleerd en in een massagraf begraven.
Jan werd op 26 mei 1944 gearresteerd en op transport gezet naar Vught en later naar Dachau. Hij verbleef daar als "Schutzhaeftling" (politieke gevangene) met nummer 68873 in Block 30, dat deel uitmaakte van het "Krankenrevier". Jan wordt ziek door ondervoeding en infecties en stierf vlak voor het eind van de oorlog op 19 april 1945 aan vlektyfus.
Achtergrondinformatie:
CS-6was de naam van een linkse
Amsterdamse verzetsgroep in de Tweede Wereldoorlog. De naam is afkomstig van
het adres waar de groep haar oorsprong vond: Corellistraat 6 te Amsterdam.
Lees hier meer over het verhaal van Jan Dirk Pleyte.
Pieter Arnold Roodenburgh
Zijn verzet:
Op 5 mei 1940 speelt hij, naar later zou blijken, zijn laatste interland. In Brussel verliest Oranje met
4-3 van België. Tien dagen later vallen de Duitsers Nederland binnen. Hoewel het spelen van
interlands door de oorlog in Europa daarna niet meer mogelijk is, draait de nationale competitie wel
door.
Naast het hockey studeert Roodenburgh scheikunde aan de Universiteit van Amsterdam. Als hij in 1943 bijna is afgestudeerd, weigert hij de door de Duitse bezetter verlangde loyaliteitsverklaring te ondertekenen. Hierin verklaren de studenten dat zij instemmen ‘zich te onthouden van iedere tegen het Duitse Rijk, de ‘Wehrmacht’ of de Nederlandse autoriteiten gerichte handeling’. Wie weigert, kan zijn of haar studie niet meer voortzetten en dreigt tewerkstelling in Duitsland.
Roodenburgh probeert naar het vrije Engeland te vluchten. Als dat mislukt, wijkt hij uit naar het neutrale Zwitserland. Na een helse tocht waarbij hij bijna omkomt in een sneeuwstorm komt hij in contact met generaal Van Tricht. Deze militaire attaché onderhoudt via de zogenoemde Zwitserse Weg contact met spionagegroepen in Nederland. Via deze route worden onder meer waardevolle inlichtingen, microfilms, spionageberichten en personen via Zwitserland naar Engeland vervoerd.
In Londen zit de Nederlandse regering in ballingschap en die wil weten wat er in het vaderland gebeurt. Roodenburgh, die gaat werken als koerier, smokkelt onder meer gegevens van de V1, het Duitse raketsysteem, naar Zwitserland. Op deze levensgevaarlijke reizen worden de documenten en microfilms bijvoorbeeld in de zomen van de kleding genaaid of verstopt in schoenen. Na de geallieerde invasie op 6 juni 1944 zijn de koeriersdiensten via Zwitserland niet meer mogelijk. Roodenburgh sluit zich aan bij de knokploeg Amsterdam, een verzetsorganisatie die distributiekantoren, arbeidsbureaus en bevolkingsregisters overvallen om onder meer distributiebonnen en persoonsbewijzen te bemachtigen.
Roodenburgh is betrokken bij wapendroppings en per aardappelschuit brengt hij wapens over. In opdracht van het recherchebureau van de knokploeg kwam hij in
contact met de provocateur Henneicke. Deze bleek lid te zijn van de Sicherheitspolizei. Door diens
toedoen werd Roodenburgh op 17 november 1944 in een café in Amsterdam gearresteerd. Hij
werd naar het Huis van Bewaring aan de Weteringschans gebracht en op de lijst van
Todeskandidaten gezet die in aanmerking kwamen voor fusillering bij represailles.
Enkele weken later werd hij met twee andere verzetsmensen in Uitgeest gefusilleerd als represaille
voor het opblazen van de spoorlijn bij Uitgeest. Hun lichamen werden op bevel van de bezetter in
een gezamenlijk graf in de duinen bij Overveen begraven.
Lees hier meer over zijn verhaal.
Matthijs Carel Cohen Tervaert
Zijn verzet:
Wordt verder uitgezocht.
Carel Frederik Jibben
Zijn verzet:
Wordt verder uitgezocht.
Robert Johan Kühn
Geboortedatum en plaats: 2 juni 1926 in Soerabaja, Indonesië
Sterfdag en plek: 25 april 1945 in Wöblingen bij Ludwiglust (18 jaar)
Beroep: leerling
Begraafplaats:
Lid geworden bij AH&BC: 1939
Verbinding met AH&BC:
Zijn verzet:
Wordt verder uitgezocht.
Arthur Alexander Schoon
Zijn verzet:
Wordt verder uitgezocht.
Willem Leender (Wim) Schreuder
Zijn verzet:
Wordt verder uitgezocht.
Jan van Twisk*
Zijn verzet:
